120 δόσεις: Η αναμονή κοστίζει. Αύξηση των δόσεων, κούρεμα των τόκων και των προσαυξήσεων που μπορεί να ξεπεράσει και το 85%, διαγραφή των προστίμων –προς τη Φορολογική Διοίκηση- σε ποσοστό 95%, κατώτατο ποσό δόσης 50 ευρώ, δυνατότητα αποπληρωμής σε 10 χρόνια.

Μερικές μόνο από τις πληροφορίες με τις οποίες βομβαρδίζονται εδώ και μήνες οι οφειλέτες και αναμένουν τις σχετικές ρυθμίσεις για να τακτοποιήσουν φορολογικά και ασφαλιστικά χρέη . Εξάλλου, δεν ξεχνούν πώς η παρούσα κυβέρνηση, το πρώτο εξάμηνο του 2015, έδωσε τη δυνατότητα ρύθμισης σε 100 δόσεις και αναμένουν πάλι κάτι παρόμοιο.

Μάλιστα, ενόψει της προεκλογικής περιόδου, ελπίζουν ότι «κάτι θα γίνει».

Οι «πόθοι» τους ταυτίζονται με τις προθέσεις της κυβέρνησης. Ωστόσο, οι κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμού και ακίνητα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Οι εξαγγελίες δεν τις αναστέλουν.

Η αναμονή των 120 (;) δόσεων κοστίζει.

Τόσο στην ίδια την κυβέρνηση που βλέπει ότι τα έσοδα από ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές βαίνουν εκτός στόχων όσο και στους ίδιους τους πολίτες που αποφεύγουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, επομένως ο κίνδυνος επιβολής μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης είναι ορατός.

Την ίδια ώρα μάλιστα που για πολλές κατηγορίες όπως ατομικές επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες, οι «120 δόσεις» υπάρχουν ήδη ως λύση στο τραπέζι και μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν.

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου και με πολλά οικονομικά ζητήματα ανοικτά όπως μεταξύ άλλων το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη, τη σταδιακή αποδέσμευση κατασχεμένων λογαριασμών εφόσον ο οφειλέτης παραμένει συνεπής στην τήρηση του δοσολογίου που θα προκύψει, την αύξηση των δόσεων για αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών σε Εφορία και Ταμεία, κυβέρνηση και οφειλέτες είναι θύματα της αναμονής των σχετικών ρυθμίσεων που μπορεί να είναι κατώτερες των προσδοκιών που έχουν καλλιεργηθεί.

Άραγε αξίζει το ρίσκο;