Εξωδικαστικός μηχανισμός : Τι προβλέπει για ασφαλιστικές εταιρείες

/0 Comments/in /by

Εξωδικαστικός μηχανισμός: Τι προβλέπει για ασφαλιστικές εταιρείες με τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και θεσμών με αφορμή το κλείσιμο της αξιολόγησης να συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και φαίνεται να υπάρχουν διαφωνίες σε πολλά θέματα.

Ωστόσο, στο νομοσχέδιο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών διαφαίνεται να υπάρχει απόλυτη σύμπνοια.

Εξάλλου, μιλάμε για μια κίνηση που αφορά όλους:

– επιχειρήσεις, καθώς θα μπορούν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των οφειλών τους μέσω μιας βιώσιμης λύσης
– τράπεζες, που βλέπουν τον όγκο των «κόκκινων δανείων» να αυξάνεται κατά 1 δις ευρώ το μήνα μέσα στο 2017 λόγω του κλίματος αβεβαιότητας που υπάρχει
– κυβέρνηση, αφού αναζητά τρόπους προκειμένου να αναπνεύσει η αγορά και
– τρόικα, αφού το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της β΄αξιολόγησης

Το νομοσχέδιο προβλέπει πώς δυνατότητα υπαγωγής στο νόμο θα έχουν φυσικά πρόσωπα με πτωχευτική ικανότητα και νομικά πρόσωπα τα οποία αποκτούν εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα.

Αυτό αφήνει εκτός ρύθμισης περίπου 300.000 ελεύθερους επαγγελματίες, όπως γιατρούς, ασφαλιστικούς συμβούλους, δικηγόρους, λογιστές κλπ καθώς ο νομοθέτης θεωρεί πως καλύπτονται από τις διατάξεις του Νόμου Κατσέλη.

Επίσης, προβλέπεται ρητώς ότι δεν θα μπορούν να υποβάλλουν αίτηση (μεταξύ άλλων) οι ακόλουθοι:

– ασφαλιστικές εταιρείες
– τράπεζες και χρηματοδοτικά ιδρύματα καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών τραπεζών και χρηματοδοτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα
– πάροχοι επενδυτικών υπηρεσιών (π.χ. χρηματιστηριακές εταιρείες)
– οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (π.χ. hegde funds)
– νομικά πρόσωπα που έχουν υποβάλλει αίτηση εξυγίανσης ή πτώχευσης ή βρίσκονται σε διαδικασία λύσης και εκκαθάρισης ή έχουν ήδη διακόψει την επιχειρηματική δραστηριότητα
– επιχειρήσεις των οποίων οι εκπρόσωποι (π.χ. πρόεδροι / διευθύνοντες σύμβουλοι /διαχειριστές και κάθε άλλο πρόσωπο εντεταλμένο για τη διαχείριση εταιρειών) έχουν καταδικαστεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση για φοροδιαφυγή ή υπεξαίρεση ή απάτη κατά του δημοσίου / φορέων κοινωνικής ασφάλισης ή νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή εκβίαση ή πλαστογραφία ή δωροδοκία ή δωροληψία ή λαθρεμπορία ή χρεοκοπία ή καταδολίευση δανειστών.

Οι προϋποθέσεις που θέτει ο νομοθέτης προκειμένου να μπορεί μια επιχείρηση να υπαχθεί στον εξωδικαστικό μηχανισμό είναι:

– να είναι βιώσιμη (θετικό καθαρό αποτέλεσμα σε μια τουλάχιστον από τις τρεις χρήσεις πριν την υποβολή της αίτησης),
– να έχει οφειλές προς τράπεζες με καθυστέρηση τουλάχιστον 3 μηνών κατά τις 31/12/2016 ή οφειλές που ρυθμίστηκαν μετά την 1/7/ 2016,
– τα ληξιπρόθεσμα χρέη της προς όλους τους πιστωτές, δηλαδή τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές να ξεπερνούν τις 20.000 ευρώ και
– το 85% των συνολικών οφειλών της να μην ανήκει σε έναν πιστωτή.

Τη διαδικασία για όσες επιχειρήσεις το ύψος των οφειλών είναι άνω των 50.000 ευρώ, θα αναλαμβάνει συντονιστής από το ειδικό μητρώο διαπιστευμένων διαμεσολαβητών που θα δημιουργηθεί και στο οποίο θα έχουν δικαίωμα εγγραφής οι διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Εξωδικαστική ρύθμιση χρεών επιχειρήσεων: ασκήσεις ισορροπίας μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών

/0 Comments/in /by

Εξωδικαστική ρύθμιση χρεών επιχειρήσεων με την προθεσμία της δημόσιας διαβούλευσης να εκπνέει σε λίγες ώρες.

Το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των χρεών των επιχειρήσεων δείχνει τις προθέσεις της κυβέρνησης να ρυθμίσει ένα μείζον θέμα για την πραγματική οικονομία, που είναι η εξυπηρέτηση των “κόκκινων δανείων” των επιχειρήσεων.

Για πρώτη φορά επιχειρείται εκτός των αιθουσών των δικαστηρίων, μέσω της ενεργοποίησης του θεσμού του διαμεσολαβητή, να δοθεί λύση σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως είναι η αποπληρωμή των πιστωτών μιας επιχείρησης με στόχο τη βιωσιμότητά της.

Εν συντομία, για να μπορέσει να υπαχθεί μια επιχείρηση (ατομική, μικρή, μεγάλη) στις διατάξεις του νόμου θα πρέπει να πληροί τις εξής προϋποθέσεις:

– να είναι βιώσιμη (θετικό καθαρό αποτέλεσμα σε μια τουλάχιστον από τις τρεις χρήσεις πριν την υποβολή της αίτησης),

– να έχει οφειλές προς τράπεζες με καθυστέρηση τουλάχιστον 3 μηνών κατά τις 31/12/2016 ή οφειλές που ρυθμίστηκαν μετά την 1/7/ 2016,

– τα ληξιπρόθεσμα χρέη της προς όλους τους πιστωτές, δηλαδή τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές να ξεπερνούν τις 20.000 ευρώ και

– το 85% των συνολικών οφειλών της να μην ανήκει σε έναν πιστωτή.

Οι μέχρι τώρα αιτιάσεις είναι λίγες αλλά ουσιαστικές. Αφενός, τίθενται εκτός της ρύθμισης περίπου 300.000 ελεύθεροι επαγγελματίες που ο νομοθέτης θεωρεί ότι καλύπτονται από το Νόμο Κατσέλη.

Αφετέρου, δεν δίνεται ασυλία στα στελέχη των τραπεζών και τους δημοσίους υπαλλήλους που θα εμπλακούν στις διαδικασίες  ρύθμισης οφειλών.

Πόσο εύκολα και μέχρι ποιο ύψος θα αποφασίζουν ενδεχόμενο “κούρεμα” χρεών; Επιπλέον, το γεγονός πως όσοι έχουν το 85% των συνολικών οφειλών τους σε έναν πιστωτή τίθενται εκτός ρύθμισης, αποτελεί μια έμμεση επιβράβευση στους “στρατηγικούς κακοπληρωτές”, συμβάλλοντας στο φαινόμενο της “μη εισπραξιμότητας” που και πάλι αυξάνεται ραγδαία.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν ισχυρές πιέσεις και από την πλευρά των δανειστών.

Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ψήφιση του νομοσχεδίου είναι ένα από τα βασικά “προαπαιτούμενα” για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, τα “σημεία τριβής” μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας είναι:

1.    το όριο των 20.000 ευρώ μιας και οι θεσμοί θεωρούν πως για να μην υπάρξουν καθυστερήσεις θα πρέπει να είναι πάνω από 50.000 ευρώ.

2.    Ο χρόνος κατά τον οποίο έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες οι οφειλές με το Υπουργείο να έχει θέσει την 31η Δεκεμβρίου και τους δανειστές να αντιπροτείνουν τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Τόσο το όριο των οφειλών όσο και ο χρόνος που αυτές έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες θεωρούνται σημαντικοί παράγοντες από πλευράς θεσμών για το κατά πόσο γρήγορα θα προχωρήσει η διαδικασία, αφού θέλουν να υπάρξει ένα “ξεσκαρτάρισμα” υποθέσεων προκειμένου να μην φρακάρει το σύστημα, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό λειτουργίας του.

3.    Ο αριθμός των δόσεων που θα συμφωνηθούν για την αποπληρωμή των οφειλών.

4.    Η ένταξη ή μη των παρακρατούμενων φόρων (ΦΠΑ και ΦΜΥ) στη ρύθμιση.

5.    Η ευθύνη των εγγυητών, με τους θεσμούς να ζητούν την εξαίρεσή τους από την όποια συμφωνία.

Σε κάθε περίπτωση, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον πού θα καταλήξει αυτό το “μπρα ντε φερ” όσο και κατά πόσο θα ληφθούν υπόψη τα σχόλια και οι παρατηρήσεις της διαβούλευσης.

Οι προκλήσεις του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών

/0 Comments/in /by

Οι προκλήσεις του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, με την κατάσταση στην οικονομία να καθίσταται ασφυκτική, είναι πολλές καθώς σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) κλείνουν περίπου 95 επιχειρήσεις τη μέρα.

Η ανάγκη για μια ριζική λύση στο θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων των επιχειρήσεων έχει καταστεί όχι απλά ζητούμενο αλλά και σημείο αναφοράς. Τόσο για την επανεκκίνηση της οικονομίας όσο και για το μέλλον των τραπεζών.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων φαίνεται πώς κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Τουλάχιστον, η κυβέρνηση δείχνει πώς έχει τις καλύτερες προθέσεις, ωστόσο, αφενός η πολύμηνη καθυστέρηση της κατάθεσής του και αφετέρου κάποιες σημαντικές παραλείψεις που διαπιστώνονται μετριάζουν τις προσδοκίες για ρηξικέλευθες λύσεις.

Βέβαια, από τη στιγμή που η κοινοβουλευτική διαδικασία συνεχίζεται, πάντα υπάρχουν ελπίδες να αλλάξουν τα πράγματα. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν:

  • Να υπάρξει διαχωρισμός των επιχειρήσεων σε μικρές και μεγάλες προκειμένου να υπάρξει ένα απλοποιημένο σύστημα για τις πρώτες και ένα πιο σύνθετο για τις δεύτερες.
  • Μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου (3 μήνες μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) να μην κατατίθενται σε έντυπη μορφή οι αιτήσεις καθώς θα δημιουργηθεί υπερφόρτωση στο σύστημα προκαλώντας περαιτέρω καθυστερήσεις και δημιουργώντας στην πράξη «αιτήσεις δύο ταχυτήτων».
  • Να αυξηθεί ο αριθμός των συντονιστών καθώς το νούμερο των 320 που προβλέπεται δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντεπεξέλθει στο πλήθος των αιτήσεων που θα κατατεθούν από τη στιγμή που οι δυνητικοί δικαιούχοι είναι περίπου 400.000 επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό.
  • Η επικύρωση του πρακτικού εξώδικου συμβιβασμού δεν έχει νόημα να γίνεται μέσω της δικαστικής διαδικασίας και μάλιστα μέσω πολυμελούς σύνθεσης. Υπάρχει ο κίνδυνος συμφόρησης αντίστοιχης αυτής που προκάλεσε ο νόμος Κατσέλη. Αν συνυπολογιστεί μάλιστα πώς η περίοδος ισχύος του εξωδικαστικού θα είναι μέχρι τα τέλη του 2018 καταλαβαίνουμε πως τα χρονικά περιθώρια είναι στενά.
  • Από τη στιγμή που οι υπάλληλοι του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και στελέχη των τραπεζών θα πρέπει να αποφασίζουν για τις περικοπές των οφειλών των επιχειρηματιών, θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα προστασίας τους προκειμένου να μη βρεθούν υπόλογοι.
  • Και μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι η σχετική διάταξη θα κατατεθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, ωστόσο, είναι κρίσιμο να υφίσταται κατά την έναρξη ισχύος του εξωδικαστικού.

Τα 5 «κλειδιά» για τον εξωδικαστικό μηχανισμό κόκκινων δανείων

/0 Comments/in /by

Τα 5 «κλειδιά» για τον εξωδικαστικό μηχανισμό κόκκινων δανείων θα σας αναλύσουμε με το άρθρο που ακολουθεί.

Την ώρα που για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση στην Ελλάδα απαιτούνται περίπου 4,5 χρόνια, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης ανοίγει το δρόμο για μια διαδικασία εξεύρεσης λύσης για τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων εκτός των αιθουσών των δικαστηρίων. 

Αυτό ενδέχεται να αποτελέσει σημαντική μεταρρυθμιστική προσπάθεια για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Βέβαια, επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, κάποια σημεία του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου για τον «εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων» ενδέχεται να τορπιλίσουν την προσπάθεια.

Πρώτο, για να μπορέσει μια επιχείρηση (ατομική, μικρή ή μεγάλη) να υπαχθεί στη ρύθμιση θα πρέπει να είναι βιώσιμη. Τι σημαίνει αυτό;

Για όσες τηρούν απλογραφικό σύστημα να έχουν θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων σε μια τουλάχιστον από τις τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.

Για όσες τηρούν διπλογραφικό σύστημα να έχουν τουλάχιστον σε μια από τις τρεις τελευταίες χρήσεις θετικό αποτέλεσμα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή καθαρή θετική θέση.

Δεύτερο, οι ελεύθεροι επαγγελματίες μένουν εκτός της σχετικής ρύθμισης καθώς ο νομοθέτης θεωρεί ότι καλύπτονται από τις διατάξεις του νόμου Κατσέλη.

Επί της ουσίας λοιπόν, 300.000 ελεύθεροι επαγγελματίες βλέπουν για ακόμη μια φορά το τρένο της ανάκαμψης να τους προσπερνά.

Τρίτο, η πρόβλεψη του νόμου που απαγορεύει σε μια επιχείρηση να υπαχθεί στην ως άνω εξωδικαστική διαδικασία αν το 85% των συνολικών οφειλών της ανήκει σε έναν πιστωτή επιβραβεύει επί της ουσίας τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» και τιμωρεί όσους προσπαθούν να αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους -έστω και με καθυστέρηση- απέναντι σε έναν πιστωτή.

Τέταρτο, την ώρα λοιπόν που ο στόχος για κάθε οφειλέτη είναι να αποσπάσει τη σύμφωνη γνώμη του 60% των πιστωτών του (τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές), οι προσπάθειές του ενδέχεται να πέσουν στο κενό λόγω της παράλειψης διάταξης που θα παρέχει ασυλία στα στελέχη των τραπεζών και στους δημοσίους υπαλλήλους που θα εμπλακούν στις συζητήσεις ρύθμισης οφειλών.

Πέμπτο, ο οφειλέτης, για να μπορέσει να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου, καλείται να συναινέσει στην άρση του τραπεζικού και φορολογικού του απορρήτου. Πόσοι προτίθενται να το πράξουν; Είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί.

Την όλη διαδικασία θα αναλάβουν να συντονίζουν διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ένας θεσμός που παρά το γεγονός πως βρίσκεται σε ισχύ από το 2010 δεν έχει αναγνωριστεί από την ελληνική κοινωνία που προτιμά την προσφυγή στα δικαστήρια.

Τα «ψιλά γράμματα» για την εξωδικαστική ρύθμιση χρεών

/0 Comments/in /by

Τα «ψιλά γράμματα» για την εξωδικαστική ρύθμιση χρεών θα σας αναλύσουμε στο άρθρο που ακολουθεί.

Η δημόσια διαβούλευση για το νομοσχέδιο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων μπορεί να ολοκληρώθηκε, ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ θεσμών και κυβέρνησης σε κάποια σημεία του φαίνεται πως θα συνεχίζονται μέχρι να τεθεί προς ψήφιση στη βουλή.

Το ζητούμενο είναι πότε και αν θα βρεθεί η «χρυσή τομή» με δεδομένη την αγωνία πολλών επιχειρηματιών, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Το γεγονός πως κατατέθηκαν περίπου 8.850 σχόλια κατά τη διαβούλευση, δείχνει το ενδιαφέρον αλλά και την αγωνία πολλών να δοθεί επιτέλους μια ανάσα στις συνθήκες οικονομικής ασφυξίας που βιώνει ο επιχειρηματικός κόσμος.

Η νομοθετική πρωτοβουλία μπορεί να χαρακτηριστεί ρηξικέλευθη αφού για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια μια βιώσιμη επιχείρηση να ρυθμίσει όλα τα χρέη της προς τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές και μάλιστα, εκτός της αίθουσας του δικαστηρίου.

Όταν, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση στην Ελλάδα απαιτούνται πενήντα δύο (!) μήνες, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών συνεχίζει να αποτελεί όχι μόνο ζητούμενο αλλά και σημείο αναφοράς.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο του νομοσχεδίου, είναι η ενεργοποίηση ενός θεσμού- αυτού του διαπιστευμένου διαμεσολαβητή- ο οποίος εδώ και επτά χρόνια βρισκόταν εν υπνώσει.

Παρά το γεγονός πως μέχρι σήμερα έχουν συμμετάσχει στις σχετικές εξετάσεις του Υπουργείου και έχουν διαπιστευθεί περίπου 2.000 άτομα, κανείς δεν αντιλαμβάνεται το ρόλο τους, αφού η εξωδικαστική επίλυση διαφορών που επί της ουσίας είναι η διαμεσολάβηση, είναι προαιρετική.

Βέβαια, ο ρόλος τους θα είναι καθαρά συντονιστικός-βοηθητικός και όχι επιτελικός, ενώ έχει ενδιαφέρον να δούμε αν θα παραμείνουν τα γεωγραφικά κριτήρια που θέτει ο νομοθέτης, μειώνοντας κατά πολύ τον αριθμό των διαμεσολαβητών που θα εγγραφούν στο σχετικό μητρώο.

Ας δούμε όμως και τις «ανορθογραφίες» που υπήρχαν στο κείμενο που βγήκε στη διαβούλευση, αλλά πλέον όλοι προεξοφλούν πως κάποιες εξ αυτών θα αλλάξουν ριζικά.

Κατ’ αρχάς, περίπου 300.000 αυτοαπασχαλούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες μένουν εκτός ρύθμισης, αφού το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα μόνο σε επιχείρηση (ατομική, μικρή, μεγάλη) να υπαχθεί, εφόσον το συνολικό χρέος που έχει προς διευθέτηση υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ.

Επιπρόσθετα, μια επιχείρηση δε θα μπορεί να υπαχθεί στην ως άνω εξωδικαστική διαδικασία αν το 85% των συνολικών οφειλών της ανήκει σε έναν πιστωτή.

Φαίνεται λοιπόν πως επί της ουσίας, ο νομοθέτης κλείνει το μάτι στους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», τιμωρώντας τους οφειλέτες εκείνους που προσπαθούν στο πλαίσιο του εφικτού να μην αφήνουν χρέη σε πολλούς.

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που δεν έχει αποτυπωθεί είναι το γεγονός πως δεν δίνεται ασυλία στα στελέχη των τραπεζών και τους δημοσίους υπαλλήλους που θα εμπλακούν στις διαδικασίες  ρύθμισης οφειλών.

Αυτό, ενδέχεται να αποτελέσει τροχοπέδη στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης από τη στιγμή που απαιτείται συναίνεση της πλειοψηφίας των πιστωτών σε ποσοστό 60% προκειμένου να επιτευχθεί μια βιώσιμη λύση που θα επιβληθεί και στη μειοψηφία.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η συμμετοχή στη διαδικασία σημαίνει από πλευράς οφειλέτη πλήρη άρση του απορρήτου των τραπεζικών του καταθέσεων και του φορολογικού του απορρήτου.

Τα μέχρι τώρα νέα ωστόσο, από τις συναντήσεις τρόικας και κυβέρνησης, δεν είναι θετικά αφού φαίνεται πως θα μειωθεί ακόμα περισσότερο ο αριθμός των ωφελουμένων.

Βλέπετε, οι θεσμοί επιθυμούν αφενός το όριο υπαγωγής στη ρύθμιση να πάει από τις 20.000 ευρώ στις 50.000 ενώ θέλουν ως καταληκτική ημερομηνία κατά την οποία έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες οι οφειλές να τοποθετηθούν τα τέλη Σεπτεμβρίου αντί για την 31η Δεκεμβρίου 2016.

Ερώτημα παραμένει τι θα γίνει και με την ένταξη ή μη των παρακρατούμενων φόρων (ΦΠΑ και ΦΜΥ) στη ρύθμιση.

Υπομονή λοιπόν για μερικές εβδομάδες ακόμα για να δούμε αν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αποτελέσει τομή για την ανάκαμψη της οικονομίας ή μια ακόμα προσπάθεια που θα πέσει στο κενό λόγω εγγενών αδυναμιών.